Tentang seorang sahabat - kadang kita belajar bersabar...!

Sewaktu rencana ini ditulis, sudah hampir 10 kali sahabat itu menghubungi JY sejak beberapa hari lalu. Pertama kali menjawab panggilannya, sahabat itu berkata ingin menemui JY untuk satu 'projek' teater. Dia meminta JY membantunya. Kerana dia adalah sahabat yang JY kenali agak lama juga, JY pun memberi persetujuan untuk menemuinya bila berkelapangan dalam sehari dua ini. Maka bermula itu, banyak kali lah sahabat itu menghubungi JY bertanya bila senang, berada dimana dan sebagainya. Dalam perkiraan JY, separuh daripada panggilannya berjaya JY jawab manakala separuhnya tidak. Ini kerana beberapa sebab, antaranya sahabat itu menghubungi JY pada masa yang tidak 'ngam', atau waktu itu JY sibuk bekerja atau juga JY sengaja tidak menjawab panggilannya, kerana rimas. Pagi tadi, hp JY berdering dan ternyata yang membuat panggilan adalah sahabat itu. JY segera menjawab panggilannya. Tapi sahabat itu tiba-tiba bersuara keras "Dimana kau ni? Apa macam kau ni, janji melayu...!". Tersirap darah JY bila sahabat itu mengatakan begitu kepada JY. JY pun membalas agak keras tetapi masih lembut "Maaf bang. Saya bukan melayu, saya dusun. Tolong jangan kaitkan peribahasa itu dengan saya". Alhamdulillah, bila sahabat itu mendengar kata-kata JY, dia pun 'slow down' sedikit. Cerita ini belum habis lagi, sehingga barangkali JY berkesempatan menemuinya esok, JY akan sambung lagi cerita ini. Hai, manusia manusia... Salam.